4Rah (Ft. ILIAD)

6 years ago 765K 24K
سره اولین چهار راه بود دیدم
گل دستش بود و چشماش سیاه
فهمیدم از هرچی که آدمه سیرم
راستی لباس مردونه چقد بهش میاد
رفتم جلو دستم تو جیبام رفت
هیچی توش نبود وای که روسیام من
به دادم رسیدن آدمای کت به تن
گفتن این مجرمه جای دیگه گل بخر
جرمش چی بود ؟
یه پدره بیکار یه مادره بیمار
یه خدا که بیدار نشد تاگریه کرد
یه گل بخر یه گل بخر ازم
شد تنبیه مکتبه دنیایه بی رحم
اینم مشقه شبشه توی روزاشم نوشت
من اهل پایینم پایین از دنیا میرم
فرقه من چیه ها با اوناکه بی دلیل
بهم میگن اضافی با لباسای دیدنی
سال دوم بود خوابم برد سره کلاس خوابیدم
انداختنم بیرون چون رفتم من بی ولی
نرم ترن میزا از سنگای زیره سر
چی بهتر از سقف اخه از ابرای تیره تر
یه شب بارون میزدش کله زندگیمو آب برد
روزا لبا کویر و شبا یهو میشه تر
کفشامم پاه نگاهمم خیره
شاید یکی بمیره و یکی گل بگیره

کورس

بذا بشنون همه گوشای کر
این داستانه غمگینه تنهای شهر
مگه کم بارید کم ناله کرد
تا دله سنگ ماها باز بشه نرم
یه چهار راه که کله مسیراش بیراهن
زخم روی تن واسه پاداش میذارن
با زبونای تند و حرفای معنی دار
لا و بالی گدا و بچه ی سره راه
برق حسرت و توی چشماشون دیدم
اینو نفهمیدم واسه خداشون کی ان
سنگ مفت بود ولی گنجیشک که جون داشت
بگو کی بود که آدمارو جداشون میکرد

ورس 2

آرزو یه کلمه ی تعریف نشده
واسه کبوتر زخمی که تسلیم نشده
به گربه های این خاکم اون باج نداده
توی قفس جاشه گردنه کش آزاده
چشمارو نشورید تا دنیارو ببینید
آب از سرچشمه گله سمیه میمیرید
سرد بود سرد بود دسته عمو فیروز
یه روسیاه روزگار دستشو بگیرید
لباسای ارزون واسه نبود نه کمبود
اشکهای شبونه هرروز و هرروز
بوی اسفند میداد تو اسفند لعنتی
سوختی رو دست واسه نبود نه کمبود
تنفر تلنگر از حرفای رو زبون
تسلیت با لبخند و بوی نم شونمون
از هر طرفی ضربه زدید چراغا که زرده
سگاکه پارس کردن عیدیامون درده
اصلا ماها کافر شما با خدا بخوابید
آدمارو درو کنید گلایول بکارید
اصلا چشم بذارید ما خودمون گم میشیم
هزاریای پاره ی لای دوهزاری
که ارزشتون کمتره از کپیای رنگی
فوبیای جمعی از دست سرده تقدیر
آدمه تو پوستینه درده مرگه مغزی
نون توی روغن و فروش گل سمی